Trittico

Mechanizm działania – Trittico

Trittico, którego substancją czynną jest trazodon, jest lekiem przeciwdepresyjnym należącym do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i antagonistów receptorów serotoninowych. Działa głównie poprzez zwiększenie poziomu serotoniny w mózgu, co poprawia nastrój i łagodzi objawy depresji. Trazodon działa również na receptory 5-HT2A i 5-HT2C, co może pomóc w łagodzeniu objawów lękowych oraz poprawie jakości snu.

W przeciwieństwie do innych leków przeciwdepresyjnych, trazodon ma również działanie sedacyjne, dlatego jest często stosowany w leczeniu depresji z objawami bezsenności. Trittico jest wykorzystywane także w leczeniu zaburzeń lękowych i czasami jako uzupełnienie leczenia w stanach przewlekłego bólu.

Wskazania do stosowania – Trittico

Trittico jest stosowane w leczeniu:

• depresji,

• zaburzeń lękowych,

• bezsenności związanej z depresją,

• czasami w leczeniu bólu przewlekłego.

Lek ten może być także używany w leczeniu innych zaburzeń, takich jak zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD), chociaż nie jest to wskazanie główne.

Potrzebujesz recepty na Trittico? Umów się na konsultacje z e-receptą.

Dawkowanie – Trittico

Dawka Trittico zależy od wskazań lekarza oraz indywidualnej odpowiedzi pacjenta na lek. Standardowo lek przyjmuje się raz dziennie, wieczorem, ze względu na jego działanie uspokajające.

Typowa dawka początkowa to 150 mg na dobę, którą można zwiększać w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie, maksymalna dawka to zazwyczaj 400 mg na dobę. Lek należy przyjmować po posiłkach, aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego.

Skutki uboczne 

Trittico, jak każdy lek, może powodować skutki uboczne, które nie występują u każdego pacjenta. Do najczęstszych działań niepożądanych należą:

• senność i zawroty głowy,

• suchość w ustach,

• bóle głowy,

• nudności,

• zmiany w apetycie i masie ciała.

Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze skutki uboczne, takie jak zaburzenia rytmu serca, hipotonia ortostatyczna (spadek ciśnienia przy wstawaniu), priapizm (wydłużona erekcja), a także reakcje alergiczne. Jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Interakcje i przeciwwskazania

Trittico może wchodzić w interakcje z innymi lekami. Dotyczy to szczególnie leków przeciwdepresyjnych, przeciwbólowych (np. tramadolem), leków przeciwlękowych oraz alkoholu. Łączenie tych substancji może nasilać działanie uspokajające trazodonu. Może to również zwiększyć ryzyko działań niepożądanych, takich jak nadmierna senność i obniżenie ciśnienia krwi.

Trittico nie jest wskazane w przypadku nadwrażliwości na trazodon lub jakiekolwiek inne składniki leku. Nie powinno być stosowane także u pacjentów z chorobami wątroby i nerek. Takie schorzenia mogą wpływać na metabolizm leku.

Alternatywne leki i terapie

Alternatywami dla Trittico w leczeniu depresji są inne leki przeciwdepresyjne, takie jak:

• Fluoksetyna (Prozac) – selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), stosowany głównie w leczeniu depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych i bulimii,

• Duloksetyna (Cymbalta) – inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), stosowany w leczeniu depresji, lęku oraz przewlekłego bólu,

• Mirtazapina (Remeron) – lek o podobnym działaniu jak Trittico, stosowany w leczeniu depresji z objawami lękowymi i bezsennością.

Najczęściej zadawane pytania

• Dlaczego trazodon bywa lepiej tolerowany niż inne leki przeciwdepresyjne u pacjentów z bezsennością?

  Trazodon ma unikalny profil działania – poza wpływem na wychwyt zwrotny serotoniny, blokuje receptory 5-HT2A i H1, co wywołuje działanie uspokajające. Dzięki temu pomaga pacjentom z depresją, którzy cierpią również na problemy ze snem, bez konieczności stosowania dodatkowych leków nasennych. W przeciwieństwie do wielu SSRI nie powoduje nasilenia bezsenności, a wręcz ją łagodzi.

• Które działania niepożądane trazodonu występują częściej na początku leczenia i mają tendencję do ustępowania?

  Na początku leczenia pacjenci najczęściej doświadczają senności, zawrotów głowy, suchości w ustach i uczucia zmęczenia. Objawy te zwykle łagodnieją w ciągu 1–2 tygodni, gdy organizm przyzwyczai się do działania leku. Dlatego też lekarze często zalecają rozpoczęcie terapii od niższych dawek wieczorem.

• Dlaczego trazodon może być bezpieczniejszą alternatywą dla benzodiazepin w leczeniu bezsenności?

  Trazodon nie działa na receptory GABA jak benzodiazepiny, dzięki czemu nie wywołuje uzależnienia ani efektu „odstawienia” związanego z nagłym przerwaniem leczenia. Może być zatem stosowany długoterminowo u pacjentów z przewlekłą bezsennością, szczególnie jeśli występuje równolegle z depresją.

• Które grupy pacjentów powinny stosować trazodon ze szczególną ostrożnością?

  Osoby z chorobami serca (np. zaburzeniami rytmu), niskim ciśnieniem krwi lub padaczką powinny być monitorowane podczas stosowania trazodonu. Lek ten może wydłużać odstęp QT w EKG, co u niektórych pacjentów zwiększa ryzyko zaburzeń rytmu serca. Ostrożność zaleca się też osobom starszym, które są bardziej podatne na działania sedacyjne i upadki.

• Dlaczego trazodon bywa wykorzystywany w leczeniu przewlekłego bólu lub fibromialgii?

  Choć trazodon nie jest typowym lekiem przeciwbólowym, jego działanie na układ serotoninergiczny oraz wpływ na sen sprawiają, że poprawia tolerancję bólu u pacjentów z przewlekłymi zespołami bólowymi, zwłaszcza gdy towarzyszy im bezsenność lub obniżony nastrój.

• W których przypadkach trazodon może powodować paradoksalne pobudzenie zamiast uspokojenia?

  U niektórych osób – zwłaszcza w pierwszych dniach leczenia i przy stosowaniu zbyt małych dawek – może wystąpić niepokój lub pobudzenie psychoruchowe. Zjawisko to jest rzadkie, ale znane, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi. Dlatego lekarz powinien zawsze ocenić ryzyko aktywacji manii.

• Co może wskazywać na konieczność zmiany dawki trazodonu lub jego odstawienia?

  Jeśli pacjent mimo kilku tygodni stosowania nie odczuwa poprawy nastroju ani snu, a występują uporczywe działania niepożądane (np. senność utrudniająca funkcjonowanie), konieczna może być modyfikacja dawki lub zmiana leku. Objawy takie jak uporczywa hipotonia ortostatyczna, priapizm czy zaburzenia rytmu serca wymagają natychmiastowej reakcji i kontaktu z lekarzem.